Σκοτεινό μυστικό του βυθού: Τα παράξενα είδη καρχαριών που χάνονται πριν τα ανακαλύψουμε
Ερευνητικό πρόγραμμα έριξε φως στα άγνωστα είδη καρχαριών, τα περισσότερα από τα οποία δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ ζωντανά στο φυσικό τους περιβάλλον.

Στο φως έρχονται στοιχεία για τους καρχαρίες των βαθέων υδάτων, οι οποίοι φαίνονται αρκετά παράξενοι. Πρόκειται για πολλά άγνωστα είδη, τα οποία ωστόσο απειλούνται με εξαφάνιση. Τα είδη αυτά δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ ζωντανά στο φυσικό τους περιβάλλον, αλλά απειλούνται από την αλιεία με τράτες βυθού και την εξόρυξη σε μεγάλα βάθη.
Η Ruth Leeney, θαλάσσια βιολόγος, διεξήγαγε ένα ερευνητικό πρόγραμμα από ένα αλιευτικό σκάφος με τράτα βυθού στα ανοικτά της Ναμίμπια σχετικά με τους καρχαρίες των βαθέων υδάτων, οι οποίοι ζουν υπό τεράστια πίεση νερού, κοντά στον βυθό της θάλασσας και σπάνια παρατηρούνται από τον άνθρωπο.
Αυτοί οι καρχαρίες αλιεύονταν στα δίχτυα του αλιευτικού σκάφους. Μέχρι τη στιγμή που ανέβαιναν στην επιφάνεια, είχαν υποστεί μια τόσο δραματική αλλαγή στην πίεση που είχαν υποστεί βαροτραύμα, με αποτέλεσμα να έχουν υποστεί εσωτερικές βλάβες και να είναι απίθανο να επιβιώσουν.
Τα είδη καρχαριών που συνάντησαν
Η δουλειά της Leeney ήταν να καταγράψει τους τύπους καρχαριών των βαθέων υδάτων που αλιεύονταν τυχαία από τους ψαράδες, ενώ ψάρευαν σε νερά βάθους μεταξύ 200 και 450 μέτρων.
Μαζί με έναν συνάδελφό της από την Ναμίμπια κατέγραψαν μια σειρά από είδη καρχαριών βαθέων υδάτων που μέχρι τότε δεν θεωρούνταν ότι υπήρχαν κοντά στη Ναμίμπια. Κατέγραψαν catsharks της Δυτικής Αφρικής, που θεωρείτο ότι ζούσαν κυρίως πιο μακριά κατά μήκος της ακτής της Δυτικής Αφρικής, καθώς και ένα είδος πριονοκαρχαρία.

Παράλληλα, είδαν αρκετούς καρχαρίες gulper, οι οποίοι έχουν τεράστια σμαραγδένια μάτια και είναι από τα πιο απειλούμενα είδη καρχαριών στον κόσμο. Συχνά αποτελούν στόχο άλλων αλιευτικών δραστηριοτήτων λόγω του σκουαλενίου τους, μιας ένωσης που παράγεται από το λάδι του συκωτιού τους και χρησιμοποιείται ευρέως στην παρασκευή καλλυντικών.
Αλιεύθηκαν επειδή τα αλιευτικά σκάφη με τράτες βυθού – ακόμη και αυτά που θέλουν να είναι βιώσιμα σύρουν τα δίχτυα τους κατά μήκος του βυθού της θάλασσας και συλλέγουν όλα τα ζώα που ζουν πάνω ή ακριβώς πάνω από τον βυθό.
Αυτό περιλαμβάνει τα ψάρια που στοχεύουν, αλλά και τα σαλάχια και τις χελώνες που ζουν στον βυθό της θάλασσας και πολλά άλλα ψάρια που δεν αποτελούν στόχο τους – συμπεριλαμβανομένων των πολλών ειδών καρχαριών που ζουν πολύ κοντά στον βυθό της θάλασσας. Πρόκειται για έναν εξαιρετικά μη επιλεκτικό και καταστροφικό τύπο αλιείας, σημειώνει η Leeney.
Μερικοί από τους καρχαρίες που μέτρησαν και κατέγραψαν είχαν το μέγεθος ενός χεριού, ενώ άλλοι είχαν μήκος πάνω ναπό τρία μέτρα. Πολλοί από αυτούς είχαν σημεία και κηλίδες βιοφθορισμού στο σώμα τους, τα οποία θα ήταν ορατά σε άλλα ζώα, ακόμη και στο απόλυτα σκοτεινό περιβάλλον στο οποίο ζουν.
Πιστεύεται ότι αυτό μπορεί να προσφέρει στους καρχαρίες των βαθέων υδάτων ένα είδος καμουφλάζ, καθώς διακόπτει τη σιλουέτα τους. Ωστόσο, οι μελετητές δεν είναι σίγουροι, καθώς τα περισσότερα από αυτά τα ζώα δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ στο φυσικό τους περιβάλλον.
